Na warsztatach psychoedukacyjnych dla rodziców, na których uczestnicy dzielą się swoimi doświadczeniami często poruszany jest temat odreagowania emocjonalnego dzieci w domu po przyjściu ze szkoły czy przedszkola. Dzieje się tak, ponieważ w zaciszu domowym czują się one bezpiecznie. W środowisku gwarantującym poczucie bezpieczeństwa dzieci te potrafią być uparte, władcze i dominujące. Ich nastrój często bardzo szybko się zmienia, co świadczy np. o wykształceniu się nieadaptacyjnych sposobów radzenia sobie z lękiem. Nieposłuszne zachowanie może także wynikać z niemocy, złości i bezsilności narastających w dziecku milczącym podczas wielogodzinnego pobytu w szkole. Dzieci mutystyczne, sprawiające wrażenie z natury opozycyjnych, często otoczone są przez dorosłych, którzy wywierali na nich długotrwałą presję, by mówiły. Rezultatem takiego podejścia jest to, że milczenie się utrwala, a zachowania opozycyjne stają się reakcją na frustrację związaną z napięciem budowanym przez otoczenie. Podczas spotkań z rodzicami pracujemy nad wsparciem emocjonalnym dzieci oraz rodziców. Uczymy regulacji emocji, ale też stawiania granic. 

Bibliografia:

K.Grąbczewska-Różycka, B.Ołdakowska-Żyłka, Mutyzm wybiórczy - dziecko uwięzione w ciszy. (2017)